Is een erkende en wetenschappelijk onderzochte benadering die werd ontwikkeld door Dr Francine Shapiro. Waar EMDR vroeger vooral bekend werd voor de behandeling van trauma, wordt er tegenwoordig ook meer en meer onderzoek uitgevoerd naar andere menselijke problemen zoals angst, dwang, verslaving, burn-out, depressie en psychose.

EMDR-therapie is een holistische therapeutische benadering die de fysiologische opslag van herinneringen behandelt en de manier waarop deze de ervaring beïnvloedt. Verandering wordt begrepen als een gevolg van verwerking die leidt tot een wijziging van de opgeslagen herinneringen en hun link met positieve geheugennetwerken. 

Vooraleer de therapeut effectief aan de slag gaat met de EMDR-techniek vinden er verkennende, voorbereidende en/of stabiliserende sessies plaats. Het aantal van deze sessies is individueel bepaald. 

Het lijkt er op dat de EMDR-therapie steunt op processen die verwant zijn aan deze die werkzaam zijn tijdens de paradoxale en diepe slaap en vermoedelijk de overdracht van informatie tussen de verschillende hersendelen stimuleert (onder andere tussen de amygdala, de hippocampus en de cortex (Marco Pagani, 2017)). EMDR maakt het vb mogelijk om verbanden te leggen tussen geblokkeerde informatie van een traumatische herinnering en gegevens gestockeerd in de “databank” van onze hersenen. Traumatische herinneringen zijn geen echte herinneringen maar geheugenfragmenten bestaande uit fysiologische gewaarwordingen, zintuiglijke indrukken en motorische ervaringen, alsook partiële of gedesintegreerde affectieve en cognitieve (gedachten, ideeën) belevingen. Deze onderdelen van de ervaring zijn gefragmenteerd opgeslagen waardoor de ervaring niet als echte herinnering kan geïntegreerd worden in de levensgeschiedenis van het slachtoffer, zolang deze niet behandeld is.